Dla Pacjenta

Informacje o pozostałych świadczeniach

Jeżeli wymagasz rehabilitacji lub zabiegów fizjoterapeutycznych po przebyciu choroby lub urazu, możesz skorzystać ze świadczeń rehabilitacji leczniczej:

  • w warunkach ambulatoryjnych,
  • w warunkach domowych,
  • w ośrodku lub oddziale dziennym,
  • w warunkach stacjonarnych.

Skierowanie do poradni rehabilitacji lub na zabiegi fizjoterapeutyczne może Ci wystawić każdy lekarz ubezpieczenia zdrowotnego.

W przypadku stwierdzenia przez lekarza specjalistę wady postawy kwalifikującej się do rehabilitacji leczniczej lub dysfunkcji narządu ruchu, której przyczyną są wady postawy możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach ambulatoryjnych. Skierowanie na zabiegi związane z leczeniem wymienionych schorzeń może wystawić lekarz specjalista (także I stopnia) rehabilitacji ogólnej, medycznej lub narządu ruchu, chirurgii ortopedycznej lub urazowo-ortopedycznej, ortopedii i traumatologii lub w trakcie specjalizacji z rehabilitacji medycznej lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu.

NFZ sfinansuje do 5 (pięciu) zabiegów dziennie w dziesięciodniowym cyklu terapeutycznym.

Ważne! Świadczeniobiorca obowiązany jest zarejestrować w zakładzie rehabilitacji nie później niż 30 dni od dnia wystawienia skierowania.

Jeżeli ze względu na brak możliwości samodzielnego poruszania się, nie możesz dotrzeć do placówki rehabilitacji ambulatoryjnej, możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach domowych. O konieczności skorzystania z tej formy rehabilitacji leczniczej decyduje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, a informacja o wskazaniach do rehabilitacji domowej musi być zawarta na wystawionym skierowaniu.
Termin domowej lekarskiej porady rehabilitacyjnej, wizyty fizjoterapeutycznej lub zabiegów w domu ustalisz po otrzymaniu skierowania w gabinecie lub zakładzie rehabilitacyjnym, który ma podpisaną umowę z NFZ.

Pacjentowi przysługuje rehabilitacja do 80 (osiemdziesięciu) dni zabiegowych w warunkach domowych w roku kalendarzowym, w trakcie których może być wykonywanych do pięciu zabiegów dziennie.

Jeżeli Twój stan zdrowia nie pozwala na rehabilitację w warunkach ambulatoryjnych, ale nie wymagasz całodobowego nadzoru medycznego możesz skorzystać z zabiegów rehabilitacji leczniczej w ośrodku lub oddziale dziennym. Są to zabiegi obejmujące kompleksową fizjoterapię narządu ruchu, szczególnie ze wskazań ortopedycznych (po urazach, przebytych operacjach lub przewlekle chorych), a także wskazań neurologicznych, reumatologicznych, kardiologicznych, onkologicznych i pulmonologicznych.

W ramach tego rodzaju w zależności do schorzenia realizowane są m.in. zabiegi:

  • rehabilitacji ogólnoustrojowej;
  • rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego;
  • rehabilitacji osób z dysfunkcją narządu słuchu i mowy;
  • rehabilitacji osób z dysfunkcją narządu  wzroku;
  • rehabilitacji kardiologicznej lub kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej;
  • rehabilitacji pulmonologicznej;

Na ten rodzaj rehabilitacji kierują (w zależności od typu rehabilitacji, wieku pacjenta i jego schorzenia) lekarze POZ lub lekarze specjaliści z oddziałów szpitalnych lub poradni specjalistycznych.

Czas trwania rehabilitacji

  • Rehabilitacja w ośrodku lub oddziale dziennym trwa od 15 (piętnastu) do 30 (trzydziestu) dni zabiegowych, w czasie których wykonywanych jest średnio 5 (pięć) zabiegów dziennie.
  • Czas trwania rehabilitacji dzieci z zaburzeniami wieku rozwojowego, słuchu i mowy, jak i wzroku wynosi do 120 (sto dwadzieścia) osobodni w roku kalendarzowym
  • Czas trwania rehabilitacji kardiologicznej ustalany jest indywidualnie przez lekarza ośrodka dziennego i wynosi nie więcej niż 24 (dwadzieścia cztery) dni zabiegowe w ciągu 3 (trzech) miesięcy. W przypadku realizacji kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej odpowiednio - 5 dni zabiegowych w ośrodku dziennym, 24 sesje treningowe w miejscu pobytu pacjenta oraz wizytę kontrolną.
  • Czas trwania rehabilitacji pulmonologicznej ustala indywidualnie lekarz ośrodka dziennego. Nie może ona być krótsza niż 14 (czternaście) dni zabiegowych i nie dłuższa niż 24 (dwadzieścia cztery) dni zabiegowe.

Gdy ze względu na kontynuację leczenia wymagasz kompleksowych czynności rehabilitacyjnych oraz całodobowej opieki medycznej możesz skorzystać z rehabilitacji leczniczej w warunkach stacjonarnych.
W ramach tego rodzaju w zależności do schorzenia realizowane są m.in. zabiegi:

  • stacjonarnej rehabilitacji ogólnoustrojowej;
  • stacjonarnej rehabilitacji neurologicznej;
  • stacjonarnej rehabilitacji pulmonologicznej;
  • stacjonarnej rehabilitacji kardiologicznej lub kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej;

Skierowania na leczenie stacjonarne wystawiane są przez lekarzy specjalistów z oddziałów szpitalnych i poradni specjalistycznych.

  • Czas trwania rehabilitacji ogólnoustrojowej wynosi do 6 (sześciu) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji neurologicznej zależy od rodzaju prowadzonej rehabilitacji neurologicznej i wynosi od 6 (sześciu) do 16 (szesnastu) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji pulmonologicznej wynosi do 3 (trzech) tygodni.
  • Czas trwania rehabilitacji kardiologicznej wynosi od 2 (dwóch) do 5 (pięciu) tygodni. W przypadku realizacji kardiologicznej telerehabilitacji hybrydowej odpowiednio - w warunkach stacjonarnych od 3 do 14  dni, w miejscu pobytu pacjenta od 15 do 20 sesji treningowe,  w zależności od stanu pacjenta oraz wizyta kontrolna.

Leczenie dzieci i dorosłych chorych ze śpiączką

Świadczenia dla dzieci i dorosłych chorych ze śpiączką (rozpoznanie zasadnicze ICD10: R40.2), realizowane są zgodnie z programem zdrowotnym określonym w rozporządzeniu w sprawie programów zdrowotnych.

Jeżeli wymagasz podjęcia natychmiastowego leczenia w innej placówce leczniczej, w celu kontynuacji i zachowania ciągłości leczenia albo musisz udać się na leczenie, a dysfunkcja narządu ruchu uniemożliwia Ci korzystanie ze środków transportu publicznego (bez względu na schorzenie) możesz skorzystać z bezpłatnego transportu sanitarnego.

Jeżeli jesteś zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagasz pomocy przy korzystaniu ze środków transportu publicznego lub wymagasz korzystania z pojazdów dostosowanych do potrzeb osób niepełnosprawnych przysługuje Ci transport częściowo płatny w  przypadku leczenia:

  • chorób krwi i narządów krwiotwórczych,
  • chorób nowotworowych,
  • chorób oczu,
  • chorób przemiany materii,
  • chorób psychicznych i zaburzeń zachowania,
  • chorób skóry i tkanki podskórnej,
  • chorób układu krążenia,
  • chorób układu moczowo-płciowego,
  • chorób układu nerwowego,
  • chorób układu oddechowego,
  • chorób układu ruchu,
  • chorób układu trawiennego,
  • chorób układu wydzielania wewnętrznego,
  • chorób zakaźne i pasożytnicze,
  • urazów i zatruć,
  • wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych,

NFZ pokrywa w takich przypadkach 40% kosztów przejazdu środkami transportu sanitarnego.

W przypadkach niewymienionych powyżej koszty transportu będziesz musiał pokryć w całości osobiście.

Skierowanie

Transport sanitarny jest realizowany na zlecenie lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego.

Ważne! Karetki pogotowia ratunkowego służą do ratowania życia i zdrowia ludzi. Nie wzywaj pogotowia ratunkowego, gdy potrzebujesz transportu sanitarnego.

Transport sanitarny w POZ

Transport sanitarny w podstawowej opiece zdrowotnej przysługuje pacjentom w następujących sytuacjach:

  • kiedy zachodzi konieczność leczenia określonego schorzenia w innej placówce leczniczej - z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia;
  • dla zachowania ciągłości leczenia - gdy jest ono realizowane przez lekarza POZ.

Świadczenie obejmuje przejazd z miejsca zamieszkania pacjenta do świadczeniodawcy i z powrotem. Zasady odpłatności są takie same jak w przypadku opisanego wcześniej transportu sanitarnego.

Skierowanie

Skierowanie na transport sanitarny POZ wystawia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.

Transport sanitarny "daleki" w POZ

Z transportu "dalekiego" w POZ możesz skorzystać w następujących sytuacjach:

  • kiedy z przyczyn losowych musiałeś skorzystać z pomocy medycznej w szpitalu za granicą, a Twój stan zdrowia w momencie wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do domu.
    Taki transport jest realizowany od granicy Polski do miejsca Twojego zamieszkania;
  • kiedy z przyczyn losowych musiałeś skorzystać z pomocy medycznej w zagranicznym szpitalu, ale wymagasz kontynuacji leczenia w kraju, a stan Twojego zdrowia pozwala na uzyskanie wypisu i nie ma medycznych przeciwwskazań do przewozu ambulansem.
    W takim przypadku przysługuje Ci transport od granicy Polski do szpitala, który jest położony najbliżej Twojego domu i w którym możliwe jest kontynuowanie leczenia.
  • kiedy z przyczyn uzasadnionych medycznie musisz korzystać ze świadczeń konkretnej poradni specjalistycznej oddalonej od miejsca zamieszkania o więcej niż 120 km "tam i z powrotem", a ogólny stan Twojego zdrowia nie pozwala na samodzielne dotarcie do poradni. Transport przysługuje wtedy z Twojego miejsca zamieszkania do najbliższego świadczeniodawcy, który udzieli CI świadczeń i z powrotem;
  • kiedy musisz ze względów medycznych korzystać z wysokospecjalistycznych świadczeń ambulatoryjnych, które realizowane są jedynie przez niektóre poradnie, do których odległość z miejsca Twojego zamieszkania przekracza 120 km "tam i z powrotem", a ogólny stan zdrowia chorego nie pozwala na samodzielny dojazd do poradni. Transport przysługuje wtedy od miejsca zamieszkania do poradni i z powrotem;

Aby skorzystać z transportu sanitarnego "dalekiego" w POZ powinieneś (Twoja rodzina albo opiekun prawny) wystąpić z wnioskiem do dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ. Wniosek taki należy złożyć w oddziale Funduszu, do którego należysz. Po rozpatrzeniu wniosku, dyrektor oddziału Funduszu wyda pisemnie stosowną decyzję.

Ważne! W przypadku transportu związanego z leczeniem poza granicami kraju, do wniosku należy dołączyć zaświadczenie sporządzone w języku polskim, a przygotowane przez zagraniczny szpital, który realizował leczenie. w przypadku transportu związanego z leczeniem specjalistycznym w kraju należy dołączyć do wniosku zaświadczenie z poradni specjalistycznej, która ma wykonać świadczenie.

Stomatologia zajmuje się leczeniem  oraz profilaktyką chorób zębów, przyzębia i jamy ustnej. Pacjent, który chce skorzystać z porady dentysty w tym zakresie, ma prawo wyboru dowolnej placówki lub lekarza stomatologa, udzielających świadczeń na podstawie umowy z NFZ na terenie całego kraju. Skierowanie do stomatologa nie jest wymagane.

Pacjentom przysługują między innymi:

  • badanie lekarskie stomatologiczne z instruktażem higieny jamy ustnej;
  • badanie lekarskie kontrolne;
  • leczenie próchnicy zębów;
  • świadczenia z zakresu leczenia endodontycznego (kanałowego) zębów jednokanałowych;
  • usunięcie złogów nazębnych;
  • leczenie zmian na błonie śluzowej jamy ustnej;
  • usunięcie zęba oraz niektóre zabiegi chirurgiczne;
  • zdjęcia rentgenowskie wewnątrzustne w razie potrzeby;
  • znieczulenie miejscowe.

Wykaz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu świadczeń gwarantowanych  zawarty jest w  Rozporządzeniu Ministra Zdrowia  z dnia 6 listopada 2013 roku, poz. 1462, załącznik nr 11

Leczenie protetyczne

W ramach bezpłatnych świadczeń pacjentowi przysługuje także leczenie protetyczne. W razie konieczności, pacjent ma prawo do leczenia z zastosowaniem protez akrylowych w szczęce i żuchwie raz na 5 lat licząc od dnia 1 stycznia 2011 r. Pacjentowi przysługuje także prawo do bezpłatnej naprawy protezy raz na 2 lata od dnia 1 stycznia 2011 r. (także w większym zakresie, np. z wyciskiem lub podścieleniem protezy). Pacjent powinien także potwierdzić (na zleceniu) odbiór wykonanej protezy zębowej, aparatu ortodontycznego lub ich naprawy.

Leczenie ortodontyczne wad zgryzu

W ramach gwarantowanego leczenia ortodontycznego wad zgryzu pacjentowi przysługuje:

  • leczenie z zastosowaniem aparatu ruchomego - do końca 12. roku życia;
  • kontrola wyników leczenia po jego zakończeniu do ukończenia 13. roku życia;
  • zdjęcie pantomograficzne - dwa razy w trakcie całego leczenia ortodontycznego;
  • naprawa aparatu;
  • korekcyjne szlifowanie zębów;
  • proteza dziecięca częściowa i całkowita.

Dodatkowe świadczenia gwarantowane dla wybranych grup

Dzieciom i młodzieży do 18. roku życia przysługują, między innymi:

  • zabezpieczenie lakiem bruzd zębów szóstych w ramach profilaktyki - do ukończenia siódmego roku życia;
  • lakierowanie wszystkich zębów stałych;
  • impregnacja zębiny zębów mlecznych;
  • całkowite opracowanie i odbudowa ubytku zęba mlecznego;
  • kosmetyczne pokrycie niedorozwoju szkliwa w zębach stałych;
  • leczenie chorób przyzębia;
  • zabiegi chirurgiczne takie jak: operacyjne odsłonięcie zatrzymanego zęba, operacyjne usunięcie zawiązków zębów ze wskazań ortodontycznych, resekcja wierzchołka korzenia zębów przednich, rozszerzone leczenie endodontyczne (kanałowe).

Kobietom w ciąży i okresie połogu przysługują między innymi:

  • rozszerzone leczenie endodontyczne (kanałowe).

Osobom niepełnosprawnym w stopniu umiarkowanym i znacznym jeżeli wynika to ze wskazań medycznych, przysługuje:

  • znieczulenie ogólne przy wykonywaniu świadczeń gwarantowanych;
  • kompozytowe materiały światłoutwardzalne do wypełnień

Jeżeli lekarz leczący Cię w POZ albo w szpitalu uzna, że konieczne jest dalsze leczenie specjalistyczne, może skierować Cię do lekarza specjalisty.

Lekarze specjaliści różnych dziedzin medycyny w ramach umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia udzielają świadczeń w poradniach specjalistycznych. W uzasadnionych przypadkach wynikających ze stanu zdrowia, specjaliści realizują także wizyty w domu chorego. Jeżeli zachodzi taka konieczność, lekarz kierujący do specjalisty powinien wskazać, czy wymagasz udzielenia porady w domu. Potrzebę takiej wizyty możesz także zgłosić sam lub Twój opiekun.

W przypadku nagłych zachorowań lub nagłego pogorszenia Twojego stanu zdrowia, świadczenie w poradni specjalistycznej winno być zrealizowane w trybie nagłym, czyli w dniu zgłoszenia. Decyzję o przyjęciu Cię w trybie nagłym podejmuje lekarz, a świadczenia zdrowotne są udzielane bez wymaganego skierowania.

W ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej lekarze specjaliści:

  • wykonują zabiegi medyczne, których wykonanie jest możliwe w gabinetach zabiegowych;
  • udzielają porad specjalistycznych w ramach których wykonują badania lekarskie, udzielają albo zlecają niezbędne świadczenia diagnostyczne i terapeutyczne oraz przepisują konieczne leki.

W czasie pierwszej wizyty, lekarz specjalista stawia diagnozę i ustala dalsze leczenie. W razie potrzeby, kontynuuje leczenie lub kieruje do innych specjalistów, także na leczenie w szpitalu. Jeżeli zostałeś skierowany przez specjalistę do innej poradni specjalistycznej albo do szpitala, wraz ze skierowaniem powinieneś otrzymać wszystkie dostępne wyniki badań umożliwiające potwierdzenie wstępnego rozpoznania.

Jeżeli byłeś wcześniej leczony w szpitalu, możesz w ciągu 30 (trzydziestu) dni od zakończenia pobytu w oddziale udać się do poradni specjalistycznej tego szpitala (w miarę możliwości do lekarzy z zespołu, który zajmował się Tobą), w celu oceny przebiegu leczenia po zakończeniu hospitalizacji.

Lekarz leczący Cię w poradni specjalistycznej jest zobowiązany do pisemnego informowania lekarza rodzinnego o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach, ich dawkowaniu i czasie stosowania oraz o wyznaczonych wizytach kontrolnych. W razie konieczności powinien wystawić Ci zaświadczenie z rozpoznaniem choroby i zalecaną farmakoterapią, na podstawie którego lekarz POZ może kontynuować leczenie wypisując wskazane przez specjalistę leki.

Lekarz specjalista może skierować Cię na wszystkie badania diagnostyczne niezbędne do rozpoznania choroby, postawienia diagnozy i prowadzenia terapii. Badania diagnostyczne, na które kieruje lekarz specjalista, wykonywane są na podstawie skierowania w miejscu wskazanym przez lekarza.

Na rezonans magnetyczny, tomografię komputerową, czy też badania medycyny nuklearnej (np. scyntygrafię tarczycy, scyntygrafię całego ciała, czyli na tak zwane ambulatoryjne świadczenia diagnostyczne kosztochłonne (ASDK), skierowanie może wystawić lekarz z poradni specjalistycznej. Te badania możesz wykonać w wybranej przez siebie pracowni, laboratorium czy zakładzie diagnostycznym.

Ważne! Skierowania na wymienione badania nie może dać Ci lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, który może skierować Cię jedynie na badania endoskopowe przewodu pokarmowego - gastroskopię, kolonoskopię.

Jeżeli jesteś pod stałą opieką specjalistyczną i wymagasz wykonania badań kontrolnych, skierowanie na nie powinien wystawić Ci lekarz z poradni specjalistycznej. Pamiętaj, nie ponosisz żadnych kosztów zleconych badań. Pobieranie dodatkowych opłat za badanie np. za baterie do aparatu Holtera jest niczym nieuzasadnione. Powyższe zasady dotyczą także lekarza specjalisty, do którego masz prawo zgłosić się bez skierowania.

Skierowanie

Udając sie do poradni specjalistycznych powinieneś posiadać skierowanie od lekarza POZ lub innego lekarza udzielającego świadczeń w ramach umowy z NFZ. Skierowanie jest ważne dopóty, dopóki istnieją przesłanki wskazujące na potrzebę podjęcia działań diagnostycznych lub terapeutycznych. Jeśli kontynuujesz terapię w kolejnym roku kalendarzowym, nie musisz dostarczać nowego skierowania.

Ważne! Skierowanie nie jest wymagane do ginekologa i położnika, onkologa, psychiatry oraz wenerologa!

Jeżeli wymaga tego Twój stan zdrowia, albo cel leczenia nie może być osiągnięty w trybie ambulatoryjnym, możesz zostać skierowany na dalsze leczenie w szpitalu. Dzięki ubezpieczeniu zdrowotnemu w NFZ masz pewność, że wszystkie niezbędne czynności i zabiegi lecznicze przeprowadzane w czasie pobytu w szpitalu zostaną wykonane bezpłatnie i nie będziesz musiał za nie zapłacić.

Pamiętaj, że masz prawo wyboru szpitala, który ma podpisaną umowę z NFZ i możesz wybrać dowolną placówkę na terenie całej Polski. Weź jednak pod uwagę, że w niektórych placówkach możesz dłużej czekać na przyjęcie i leczenie niż w innych. W zależności od schorzenia, rodzaju stosowanego leczenia i oddziału, w którym ma być ono przeprowadzone, czas oczekiwania może być różny w różnych placówkach. Jeżeli w wybranym przez Ciebie szpitalu nie będzie możliwości przyjęcia Cię na leczenie w dniu zgłoszenia, a mimo wszystko chcesz być leczonym w wybranej przez siebie placówce, zostaniesz wpisany na listę oczekujących. w przypadku oczekiwania na niektóre wybrane zabieg, czy do niektórych oddziałów, możesz swoją kolejkę na liście sprawdzić po zalogowaniu do Zintegrowanego Informatora Pacjenta w zakładce Rejestr Usług Medycznych, wybierając Kolejki oczekujących.

Przyjmując się do szpitala powinieneś potwierdzić swoje prawo do świadczeń finansowanych przez NFZ. 

Ważne! Jeżeli trafisz do szpitala w stanie nagłym lub gdy stan Twojego zdrowia nie pozwala na złożenie oświadczenia, a szpital nie jest w stanie zweryfikować Twoich uprawnień w żaden inny sposób, możesz przedstawić dokument potwierdzający Twoje prawo do świadczeń (albo złożyć oświadczenie) w ciągu 7 (siedmiu) dni od zakończenia leczenia w szpitalu.

Warto wiedzieć

  • W przypadku zakwalifikowania pacjenta do leczenia w oddziale szpitalnym, a w szczególności do planowego leczenia operacyjnego, wykonanie niezbędnych badań diagnostycznych leży po stronie szpitala.
  • W czasie pobytu pacjenta w szpitalu lekarz POZ nie może wystawiać zleceń na środki pomocnicze i ortopedyczne, w tym na pieluchomajtki. Nie może także ordynować leków, których konieczność zażywania wynika z przebiegu hospitalizacji. Przyjętemu pacjentowi szpital zapewnia bezpłatne leki oraz wyroby medyczne jeżeli są one konieczne do realizacji leczenia.
  • Pacjent przebywający w szpitalu może skorzystać z dodatkowej, płatnej opieki pielęgniarskiej. Opieka taka nie może jednak polegać na udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
  • Lekarz leczący chorego w szpitalu zobowiązany jest do pisemnego informowania lekarza POZ, do którego zadeklarowany jest pacjent, o rozpoznaniu, sposobie leczenia, rokowaniu, ordynowanych lekach (w tym okresu ich stosowania i sposobu dawkowania) oraz wyznaczonych wizytach kontrolnych.
  • Pacjent po zakończeniu hospitalizacji (także w szpitalnym oddziale ratunkowym) powinien otrzymać kartę informacyjną oraz, w zależności od potrzeb, informację dla lekarza POZ, recepty, zwolnienie lekarskie, skierowania do lekarzy specjalistów.

Skierowanie

Do szpitala pacjent jest przyjmowany na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza.

Ważne! Skierowanie do szpitala może być wystawione również przez lekarza, który nie jest lekarzem ubezpieczenia zdrowotnego, np. przez lekarza leczącego "prywatnie", bez umowy z NFZ.

W stanach nagłych świadczenia zdrowotne są udzielne pacjentowi bez wymaganego skierowania!

Ze świadczeń opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień możesz skorzystać (w zależności od potrzeb i stanu zdrowia) w warunkach:

  • ambulatoryjnych,
  • dziennych,
  • stacjonarnych,
  • izbie przyjęć.

Jeżeli chcesz skorzystać z pomocy lekarza psychiatry w poradni nie potrzebujesz skierowania. Do psychologa i psychoterapeuty wymagane jest skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.

W poradni zdrowia psychicznego osoba potrzebująca może skorzystać z diagnozy i porady lekarza psychiatry, porady i diagnozy psychologicznej oraz sesji psychoterapeutycznych. Podobne świadczenia realizowane są także w innych poradniach dla dzieci i młodzieży i innych poradniach wysokospecjalistycznych, np. leczenia nerwic, seksuologii i patologii współżycia oraz dla osób z autyzmem dziecięcym, w leczeniu środowiskowym (domowym).

W uzasadnionych przypadkach masz prawo poprosić o bezpłatną wizytę domową lekarza psychiatry, psychologa lub pielęgniarki i w razie potrzeby skorzystać z bezpłatnego transportu sanitarnego. Wszelkie badania związane z leczeniem psychiatrycznym prowadzonym w ramach umowy z Funduszem są bezpłatne, a świadczeniodawca nie może pobierać żadnych dodatkowych opłat, chyba że taka odpłatność przewidziana jest w odrębnych przepisach.

W poradni leczenia uzależnień leczone są osoby uzależnione np. od alkoholu, narkotyków, czy hazardu. Do poradni leczenia uzależnień nie jest wymagane skierowanie. Każdy pacjent korzystający z pomocy poradni ma prawo do bezpłatnych porad lekarskich i terapii prowadzonej przez specjalistę psychoterapii uzależnień, psychologa, psychoterapeutę lub instruktora terapii uzależnień.

W warunkach dziennych  leczeni są pacjenci, którzy potrzebują intensywnych oddziaływań terapeutycznych, ale nie wymagają hospitalizacji. W  trakcie leczenia chory ma zapewnione niezbędne badania diagnostyczne, konsultacje specjalistyczne, niezbędne leki, wyroby medyczne i środki pomocnicze oraz wyżywienie. Ma zagwarantowane także świadczenia terapeutyczne (w tym psychoterapię) i rehabilitacyjne, a rodzina działania edukacyjno-konsultacyjne.

W szpitalu leczeni są pacjenci wymagający stałej obserwacji i opieki, na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego lub z gabinetu prywatnego albo na mocy postanowienia sądu. Skierowanie pacjenta do szpitala psychiatrycznego wydawane jest w dniu badania, a jego ważność wygasa po upływie 14 (czternastu) dni. Okres ważności skierowania ulega przedłużeniu o czas oczekiwania na przyjęcie do szpitala psychiatrycznego pod warunkiem wpisania na listę oczekujących na udzielenie świadczenia, w terminie 14 dni od dnia wystawienia skierowania. Przyjęcie do szpitala psychiatrycznego wymaga pisemnej zgody pacjenta, a przyjęcie osoby małoletniej lub ubezwłasnowolnionej następuje za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego.

Podczas leczenia pacjent ma zapewnione bezpłatnie niezbędne badania diagnostyczne, konsultacje specjalistyczne, świadczenia z zakresu profilaktyki, leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji, niezbędne leki, wyroby medyczne i środki pomocnicze, świadczenia terapeutyczne (w tym psychoterapia), a rodzina ma zagwarantowane działania edukacyjno-konsultacyjne

Ważne!  w nagłych przypadkach osoba z zaburzeniami psychicznymi może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez skierowania, po osobistym jej zbadaniu przez lekarza izby przyjęć.

W izbie przyjęć,  przez całą dobę, pacjent może skorzystać ze świadczeń udzielanych w trybie nagłym (także diagnostyczno-terapeutycznych). W przypadku konieczności kontynuowania leczenia specjalistycznego chory ma zapewnione zabezpieczenie medyczne oraz transport.