Dla Pacjenta

Kiedy możesz leczyć się w Polsce?

Jeśli jesteś ubezpieczony w jednym z państw UE lub EFTA i:

• przebywasz w Polsce w związku z przyjazdem turystycznym, wizytą u rodziny, podjęciem nauki lub studiów,
• mieszkasz w Polsce,
• przyjechałeś na leczenie planowane.

 

Jakie musisz mieć dokumenty?

Typ dokumentu, jaki musisz mieć, zależy od tego, jaki jest cel Twojego przyjazdu do Polski:

• Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) – jeśli przebywasz czasowo, w celach np. turystycznym, rozpoczęcia nauki lub studiów,
• dokument S1 (lub poprzedzające go: E106, E109, E120 i E121) – jeśli mieszkasz w Polsce,
• dokument S2 (lub poprzedzający go E112) – jeśli przyjechałeś na leczenie planowane.

Jeśli przebywasz w Polsce czasowo, ale nie zabrałeś ze sobą EKUZ, możesz okazać lekarzowi certyfikat tymczasowo zastępujący EKUZ. Na Twój wniosek przyśle Ci go instytucja, w której jesteś ubezpieczony.

Co możesz leczyć z EKUZ?

Zakres leczenia z EKUZ jest ograniczony. Masz prawo tylko do leczenia:

• niezbędnego i nieplanowanego,
• w ra­mach publicznego systemu opieki zdrowotnej,
• na tych samych zasadach, jak obywatele naszego kraju.

Kartę musisz okazywać podczas każdej wizyty w placówce leczniczej. To lekarz, który udziela pomocy, decyduje, które świadczenie jest dla Ciebie niezbędne. Weźmie pod uwagę Twój stan zdrowia i długość planowanego pobytu.

Takie same uprawnienia przysługują Ci z certyfikatem tymczasowo zastępującym EKUZ.

Co możesz leczyć z dokumentem S1?

Żeby skorzystać z leczenia z dokumentem S1, najpierw musisz go zarejestrować w Twoim oddziale NFZ. Jest to oddział w województwie, w którym mieszkasz.

Oddział zachowa w aktach dokument S1, a ty otrzymasz poświadczenie, które uprawnia Cię do leczenia. Jeśli masz numer PESEL, placówki będą mogły sprawdzać Twoje prawo do świadczeń elektronicznie i nie będzie konieczne okazywanie poświadczenia u lekarza.

Po rejestracji dokumentu S1 masz prawo do leczenia:

• w pełnym zakresie, w tym do planowania zabiegów, wizyt, konsultacji,
• w ra­mach publicznego systemu opieki zdrowotnej,
• na tych samych zasadach, jak obywatele naszego kraju.

Uwaga: Jeżeli rodzice mieszkają w różnych państwach UE/EFTA i posiadają własne tytuły do ubezpieczenia, to nie mogą samodzielnie wybrać kraju ubezpieczenia swojego dziecka. Dziecko do ubezpieczenia zdrowotnego powinien zgłosić ten rodzić, z którym ich dziecko mieszka. Dokument S1 dla dziecka mieszkającego w Polsce zarejestrujemy tylko wtedy, gdy żaden z rodziców nie ma w Polsce własnego tytułu do ubezpieczenia. Jeżeli taki tytuł posiada, to odmówimy rejestracji dokumentu S1. Wtedy konieczne będzie zgłoszenie dziecka do ubezpieczenia w Polsce.

Sprawdź status swojego wniosku

 

Co można leczyć z dokumentem S2?

Zakres leczenia z dokumentem S2 jest ograniczony. Masz prawo tylko do leczenia:

• wskazanego w tym dokumencie, który jest zgodą na konkretne leczenie planowane,
• w ra­mach publicznego systemu opieki zdrowotnej,
• na tych samych zasadach jak obywatele naszego kraju.

 

Dokument S2 musisz okazywać podczas każdej wizyty w placówce leczniczej.

Przed leczeniem musisz uzgodnić z placówką leczniczą warunki leczenia i jego termin.

Jak skorzystać z leczenia?

Leczenie w podstawowej opiece zdrowotnej (POZ)

Podstawowa opieka zdrowotna (POZ) obejmuje opiekę ambulatoryjną (czyli w gabinecie, poradni lub przychodni), udzielaną przez lekarza, pielęgniarkę lub położną podstawowej opieki zdrowotnej. Ze względu na zły stan zdrowia pacjenta wizyta może mieć miejsce w jego domu.

Co musisz zrobić?

1. Udaj się do lekarza działającego w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej.

Na budynkach takich placówek widać logo NFZ. Listę świadczeniodawców, którzy mają umowy z NFZ, znajdziesz na stronie https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ oraz w oddziale wojewódzkim NFZ.

2. Okaż dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2). Jeśli masz numer PESEL, zamiast poświadczenia do dokumentu S1 możesz okazać tylko dowód i lekarz sprawdzi Twoje prawo elektronicznie w systemie eWUŚ. Lekarz POZ może skierować Cię na badania diagnostyczne, do specjalisty lub do szpitala.

Pamiętaj. Przychodnie POZ przyjmują od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 18.00. Poza tymi godzinami opiekę całodobową zapewniają placówki, które zawarły umowę na takie świadczenia z NFZ. Adresy i telefony tych placówek znajdziesz na stronie https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ lub w przychodniach POZ.

Jako osoba ubezpieczona za granicą, nie możesz składać Oświadczenia o przysługującym prawie do leczenia. Zawsze musisz okazać dokument, potwierdza Twoje prawo do leczenia, lub zostać pozytywnie zweryfikowany elektronicznie przez lekarza.

 

Leczenie u lekarza specjalisty

Co musisz zrobić?

1. Udaj się do lekarza specjalisty działającego w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej.

Na budynkach takich placówek widać logo NFZ. Listę świadczeniodawców, którzy mają umowę z NFZ, znajdziesz na stronie https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ oraz w oddziale wojewódzkim NFZ.

 

2. Okaż dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2).  Jeśli masz numer PESEL, zamiast poświadczenia do dokumentu S1 możesz okazać tylko dowód i lekarz sprawdzi Twoje prawo elektronicznie w systemie eWUŚ.

 

3. Okaż skierowanie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

Nie musisz mieć skierowania do następujących specjalistów:

• ginekologa i położnika,
• dentysty,
• wenerologa,
• onkologa,
• psychiatry,

oraz gdy jesteś:

• chory na gruźlicę,
• zakażony wirusem HIV,
• uzależniony od alkoholu, środków odurzających i substancji psychoaktywnych – w zakresie lecznictwa odwykowego,
• inwalidą wojennym lub wojskowym, osobą represjonowaną, kombatantem,
• cywilną niewidomą ofiarą działań wojennych,
• uprawnionym żołnierzem lub pracownikiem – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
• weteranem poszkodowanym – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
• osobą z Kartą Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego.

Pamiętaj. Nie potrzebujesz skierowania w przypadku wypadku, urazu, zatrucia, stanu zagrożenia życia.

 

Leczenie stomatologiczne

Bezpłatne świadczenia stomatologiczne przysługują Ci w wąskim zakresie, określonym w wykazie Ministerstwa Zdrowia. Taki wykaz otrzymasz także w gabinecie stomatologicznym. Koszty ponadstandardowych świadczeń i materiałów, czyli tych, których nie ma w wykazie, pokrywasz z własnych środków.

Co musisz zrobić?

1. Udaj się do dentysty, który zawarł umowę z NFZ.

Na budynkach takich placówek widać logo NFZ. Listę świadczeniodawców, którzy mają umowę z NFZ, znajdziesz na stronie https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ oraz w oddziale wojewódzkim NFZ.

2. Okaż dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2). Jeśli posiadasz nr PESEL zamiast poświadczenia do dokumentu S1 możesz okazać tylko dowód i lekarz sprawdzi Twoje prawo elektronicznie w systemie eWUŚ.

 

Podstawa prawna

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego tj. z dnia 30 maja 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1199).  

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 1 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego (Dz.U. 2020 poz. 1177).

 

Leczenie szpitalne

Co musisz zrobić?

1. Udaj się do szpitala, który ma umowę z NFZ.

2. Okaż skierowanie od lekarza, lekarza dentysty lub felczera.

3. Okaż dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2). Jeśli masz numer PESEL, zamiast poświadczenia do dokumentu S1 możesz okazać tylko dowód i lekarz sprawdzi Twoje prawo elektronicznie w systemie eWUŚ.

Pamiętaj.

• Nie potrzebujesz skierowania w przypadku przypadku nagłego zachorowania, wypadku, urazu, zatrucia, stanu zagrożenia życia. Nie musisz mieć skierowania również wtedy, gdy masz Kartę Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego.
• W trakcie pobytu w szpitalu bezpłatne będą zabiegi, badania i leki. Świadczeń ponadstandardowe pokrywasz z własnych środków.

 

Transport do szpitala

Co musisz zrobić?

• Wezwij Pogotowie Ratunkowe 999 lub 112 – w razie wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia.
• Skorzystaj z bezpłatnego transportu sanitarnego – jeżeli:

– z powodu dysfunkcji narządu ruchu nie możesz skorzystać z transportu publicznego,

– masz zlecenie na transport od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

• Zgłoś się na Szpitalny Oddział Ratunkowy (SOR).
• W każdym z wymienionych przypadków okaż dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2).

 

Leki na receptę

Leki na receptę możesz otrzymać:

• bezpłatnie,
• za odpłatnością w wysokości 30% albo 50% ich limitu finansowania i dopłatą różnicy między ceną detaliczną a wysokością limitu,
• za opłatą ryczałtową – wynoszącą 3,20 zł za leki podstawowe, a 10,50 zł w przypadku leków recepturowych,
• za pełną odpłatnością – w przypadku leków spoza wykazu leków refundowanych.

Co musisz zrobić?

1. Zgłoś się po receptę do lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, felczera ubezpieczenia zdrowotnego oraz innego lekarza, który ma umowę z NFZ na wystawianie recept.

2. Okaż w aptece dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie wydane do dokumentu S1 lub dokument S2).

 

Co Ci przysługuje, jeżeli lekarz podejrzewa u Ciebie nowotwór?

• Lekarz POZ wystawi Ci kartę Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego (DiLO). Zrobi tak, jeśli uzna, że diagnostyka i leczenie są w Twoim przypadku niezbędne. Jednak nie otrzymasz tej karty przy podejrzeniu nowotworów złośliwych skóry, z wyjątkiem czerniaka skóry.
• Dzięki tej karcie możesz bez skierowania korzystać z diagnostyki, aby potwierdzić albo wykluczyć nowotwór.
• Jeśli nowotwór złośliwy zostanie potwierdzony, dzięki karcie możesz go leczyć bez skierowania w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej albo w ramach leczenia szpitalnego.
• Podczas  diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego zostawiasz kartę u świadczeniodawcy, który udziela Ci tych świadczeń. Przy zmianie świadczeniodawcy zamierasz swoją kartę i  zostawiasz ją u kolejnego świadczeniodawcy, u którego kontynuujesz leczenie.
• Jeśli leczysz się onkologicznie, musisz okazywać dokument, który uprawnia Cię do leczenia (EKUZ, poświadczenie do dokumentu S1 lub dokument S2), podczas każdej wizyty w placówce leczniczej. Jeśli masz numer PESEL zamiast poświadczenia do dokumentu S1 możesz okazać tylko dowód i lekarz sprawdzi Twoje prawo elektronicznie w systemie eWUŚ.

 

Karta Diagnostyki i Leczenia Onkologicznego

Zawiera:

1. dane osobowe pacjenta, czyli:

• nazwisko i imię (imiona),
• datę urodzenia,
• oznaczenie płci,
• adres zamieszkania,
• numer PESEL (w przypadku noworodka – numer PESEL jednego z rodziców lub opiekuna prawnego), albo – gdy pacjent nie ma numeru PESEL – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
• w przypadku pacjenta małoletniego, całkowicie ubezwłasnowolnionego lub niezdolnego do świadomego wyrażenia zgody – nazwisko i imię (imiona) przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego pacjenta wraz z adresem zamieszkania.

2. oznaczenie lekarza, który udzielił świadczeń opieki zdrowotnej,

3. datę sporządzenia/założenia karty,

4. dane dotyczące objawów, diagnostyki onkologicznej, rozpoznania, planu leczenia onkologicznego,

5. datę zakończenia leczenia onkologicznego.

 

Jakie instytucje w Polsce zajmują się świadczeniami zdrowotnymi na podstawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego?

• Ministerstwo Zdrowia – instytucja właściwa,
• Centrala Narodowego Funduszu Zdrowia – instytucja łącznikowa,
• 16 oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia – instytucje właściwe (instytucje miejsca zamieszkania; instytucje miejsca pobytu).