Zarządzenia Prezesa

Baza Aktów Własnych

WAŻNE! Od 28 stycznia 2022 r. wszystkie zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia są publikowane w Bazie Aktów Własnych (BAW): baw.nfz.gov.pl.

W Bazie Aktów Własnych znajdziesz:

  • tekst wydanego zarządzenia Prezesa NFZ
  • tekst ujednolicony zarządzenia
  • tekst porównawczy oraz jego wersję skróconą
  • tekst pierwotny zarządzenia.

Dzięki bazie zyskujesz dostęp do obowiązującego stanu prawnego. Możesz też sprawdzić zakres wprowadzonych zmian w dokumencie. Wystarczy, że klikniesz zakładkę "NOWELIZACJE" - "Tekst porównawczy" lub "Tekst porównawczy skrócony".

Tekst zarządzenia i załączniki możesz pobrać w formach:

  • xml
  • pdf
  • doc
  • oraz (w odpowiednich przypadkach) także w xlsx/xls (Excel).

SPRAWDŹ: Jak pobrać załączniki do zarządzenia? [INSTRUKCJA] 

Zarządzenia Prezesa NFZ

Zarządzenie Nr 38/2007/DGL

27-06-2007

Zarządzenie Nr 38/2007/DGL
Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia
z dnia 19 czerwca 2007 r.

w sprawie zasad opracowywania przez Narodowy Fundusz Zdrowia terapeutycznych programów zdrowotnych

Na podstawie art. 102 ust. 1, ust. 5 pkt 24 w zw. z art. 97 ust. 3 pkt 4 oraz art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z późn.zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Zarządzenie określa zasady opracowywania przez Narodowy Fundusz Zdrowia terapeutycznych programów zdrowotnych, zwanych dalej "programami", oraz sposób zmiany i zakończenia realizowanych programów.

§ 2.

W stosunku do programów wymagających przedstawienia lub dokonania analiz efektywności klinicznej, analiz ekonomicznych lub analiz finansowych, uznawane będą wyłącznie analizy zgodne z wytycznymi klinicznej i ekonomicznej oceny technologii medycznych opracowanymi przez Agencję Oceny Technologii Medycznych.

§ 3.

1. Program obejmuje zespół zaplanowanych i zamierzonych działań z zakresu opieki zdrowotnej ocenianych jako skuteczne i uzasadnione, o akceptowanym profilu bezpieczeństwa, umożliwiających w określonym terminie osiągnięcie celów polegających na zrealizowaniu określonych potrzeb zdrowotnych oraz na poprawie stanu zdrowia określonej grupy świadczeniobiorców.
2. Program może obejmować świadczenia zdrowotne rzeczowe oraz inne świadczenia zdrowotne, których wykonanie jest niezbędne do włączenia świadczeniobiorców do programu, monitorowania ich stanu zdrowia oraz monitorowania wyników leczenia i wyników programu.
3. Program nie może obejmować rzeczowych świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, zwanej dalej "ustawą", z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Rzeczowe świadczenia zdrowotne finansowane ze środków publicznych na podstawie ustawy, mogą być objęte programem w przypadku, gdy ich finansowanie odbywa się wyłącznie w ramach tego programu, a nie w inny określony w ustawie sposób, a także gdy jest uzasadnione ze względu na realizację zidentyfikowanych potrzeb zdrowotnych określonej grupy świadczeniobiorców oraz efektywność kliniczną i kosztową.

§ 4.

1. Program opracowywany jest na sprecyzowane wskazanie medyczne dla określonej populacji chorych.
2. Program dla określonego wskazania medycznego może obejmować jedną lub więcej technologii medycznych.
3. Poszczególne populacje chorych, które uzyskują prawo do korzystania z terapii w ramach programów stanowią oddzielne zbiory.

§ 5.

1. Opracowanie programu poprzedza wniosek Ministra Zdrowia albo identyfikacja przez Prezesa Funduszu problemu zdrowotnego.
2. Identyfikacja problemu, o której mowa w ust.1, określa w szczególności:
1) wagę zjawiska epidemiologicznego;
2) istotne problemy zdrowotne dotyczące określonej grupy świadczeniobiorców przy istniejących możliwościach eliminowania tych problemów lub ich ograniczania;
3) możliwość wdrożenia nowych procedur medycznych.
3. Identyfikacji problemu zdrowotnego dokonuje Prezes Funduszu na podstawie prowadzonych przez Fundusz analiz zabezpieczenia i dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej.
4. Ze zgłoszeniem problemu zdrowotnego może wystąpić:
a) konsultant krajowy z danej dziedziny medycyny;
b) dyrektor Agencji Oceny Technologii Medycznych;
c) organizacja pożytku publicznego, prowadząca działalność statutową w zakresie ochrony i promocji zdrowia;
d) przewodniczący zarządu krajowego towarzystwa naukowego.
5. Prezes Funduszu może zwrócić się do podmiotu odpowiedzialnego, wytwórcy wyrobu medycznego albo świadczeniodawcy o dostarczenie wszelkich niezbędnych informacji pomocnych przy analizie problemu zdrowotnego i ocenie technologii terapeutycznej. Zakres informacji niezbędnych do przeprowadzenia analiz w zakresie identyfikacji problemu zdrowotnego i wdrożenia terapeutycznego programu zdrowotnego, określa załącznik nr 1 do zarządzenia.
6. Prezes Funduszu w zakresie celowości i zasadności opracowania programu dla danego problemu zdrowotnego może zwrócić się o opinię do konsultanta krajowego, właściwego dla dziedziny medycyny, której dotyczy problem zdrowotny.
7. Analizy lub inne dokumenty składane do Prezesa Funduszu, zawierające informacje tajne, poufne lub zastrzeżone, powinny być wyraźnie oznaczone na pierwszej stronie każdego dokumentu, odpowiednią klauzulą. Informacje opatrzone klauzulą tajności i poufności powinny być wyraźnie oznaczone również w treści tych dokumentów.
8. Przepisy ust. 1 - 8 stosuje się odpowiednio do zmiany i zakończenia programu.
9. Rozstrzygnięcia w sprawie opracowania, wdrożenia, zmiany lub zakończenia programów podejmowane są przez Prezesa Funduszu w I i III kwartale każdego roku.

§ 6.

1. Prezes Funduszu dokonuje oceny merytorycznej udzielonych informacji, o których mowa w § 5 ust. 5, zwłaszcza zasadności medycznej i ekonomicznej opracowania
i wdrożenia programu oraz zmiany lub zakończenia realizowanego programu, mając na uwadze w szczególności:
1) skuteczność kliniczną i profil bezpieczeństwa najważniejszych opcji postępowania w danym wskazaniu medycznym;
2) stosunek efektów zdrowotnych do kosztów programu;
3) przewidywany roczny koszt realizacji programu, informacje dotyczące kosztów, jego ewentualnej kontynuacji w kolejnych latach oraz wpływ na wydatki Funduszu na najważniejsze alternatywne sposoby postępowania w danym wskazaniu;
4) kryteria kwalifikacji pacjentów do programu;
5) kryteria doboru świadczeniodawców do realizacji wnioskowanego terapeutycznego programu zdrowotnego;
6) liczbę pacjentów, których może dotyczyć terapeutyczny program zdrowotny;
7) możliwości finansowe Funduszu;
8) zasadność finansowania terapeutycznego programu zdrowotnego ze środków publicznych w całości lub w części.
2. Przy analizie informacji Prezes Funduszu może korzystać z pomocy osób, których wykształcenie, doświadczenie i dorobek zawodowy mogą być pomocne w ich rozpatrywaniu, w szczególności w zakresie oceny technologii medycznych oraz medycyny opartej na dowodach naukowych.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2 mogą na zlecenie Prezesa Funduszu, sporządzać odpłatnie ekspertyzy i opinie dotyczące złożonych informacji.
4. Osoby, o których mowa w ust. 2 nie mogą być właścicielami, posiadać akcji lub udziałów oraz zasiadać we władzach spółek i przedsiębiorstw zajmujących się wytwarzaniem i obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi.
5. Wydatki związane ze sporządzaniem ekspertyz i opinii, o których mowa w ust.3, pokrywane są z planu finansowego Funduszu, z części " koszty administracyjne".

§ 7.

1. Kolejność wdrażania, zmiany lub zakończenia programu określa Prezes Funduszu, uwzględniając pojawianie się na rynku nowych bardziej opłacalnych technologii od objętych programami.
2. W pierwszej kolejności terapeutycznym programem obejmowane są:
1) technologie medyczne najbardziej istotne medycznie, których niezastosowanie może spowodować:
a) istotne zagrożenie utraty życia,
b) istotne zagrożenie popadnięcia w stan niezdolności do samodzielnej egzystencji, w rozumieniu ustawy z dn. 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z póżn. zm.)
c) istotne zagrożenie popadnięcia w stan trwałej niezdolności do pracy w rozumieniu ustawy z dn. 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.),
d) istotne ryzyko przewlekłego cierpienia,
e) istotne ryzyko pogorszenia jakości życia;
2) technologie medyczne o udowodnionej efektywności klinicznej;
3) technologie medyczne najbardziej opłacalne z opcjonalnych lub alternatywnych;
z wyjątkiem świadczeń określonych w § 8;
4) technologie medyczne możliwe do sfinansowania w ramach środków wydzielonych w planie finansowym NFZ na finansowanie terapeutycznych programów zdrowotnych.
3. Kryteria określone w ust. 1, rozpatrywane są łącznie i w kolejności tam określonej, zarówno podczas wdrażania, jak i podczas kończenia programów.

§ 8.

W przypadku programów zdrowotnych i programów dotyczących chorób ultra rzadkich Prezes Funduszu może odstąpić od oceny opłacalności technologii medycznej.

§ 9.

Na stronach internetowych Funduszu publikowany jest wykaz problemów zdrowotnych rozpatrywanych w aspekcie możliwości wdrożenia programu.

§ 10.

Traci moc zarządzenie nr 17/2007 Prezesa NFZ z dnia 10 kwietnia 2007 r. roku w sprawie zasad wdrażania terapeutycznych programów zdrowotnych finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

§ 11.

Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

Prezes
Narodowego Funduszu Zdrowia

Andrzej Sośnierz


źródło - Departament Gospodarki Lekami
Dodany: 27.06.2007 r. Norbert Tyszka
Ostatnio zapisany: 23.11.2007 r. Norbert Tyszka

Pliki do pobrania

Wszystkie aktualności